Podstawy genetyki marihuany
Każdego roku banki nasion oferują coraz to nowszą genetykę na ryku, dodając kolejne krople do niezmierzonego oceanu smaków i aromatów gigantycznego drzewa genetycznego cannabis – ale jakie są podstawy genetyki marihuany?
W efekcie growerzy mogą poczuć się przytłoczeni ogromną liczbą odmian i ich skomplikowaną genetyką.
Oczywiście nawet najbardziej niedoświadczeni growerzy znają takie nazwy jak Indica, Sativa, automaty, feminizowane… ale co tak naprawdę wiemy o pochodzeniu naszych nasion marihuany? Bez żadnych wątpliwości, praca breederów w ciągu ostatnich lat doprowadziła do pojawienia się odmian, które stale podwyższają poprzeczkę na rynku zapewniając wysokie standardy, stabilność, łatwość uprawy i cudowne hybrydy.
Genetyka odgrywa kluczową rolę determinując cechy naszego wyglądu – kolor skóry, kolor oczu i włosów – tak samo wielką rolę odgrywa w królestwie roślin.
Właśnie dzięki tej wiedzy breederzy i plantatorzy są ogarnięci obsesją wokół genetyki swoich roślin, która ma decydujący wpływ na ilość i jakość zbiorów.
Choć temat może wydawać się trudny do zrozumienia – a sama genetyka wymaga konkretnej wiedzy i nauki – są jednak pewne reguły, które pomogą każdemu zrozumieć pochodzenie danych nasion marihuany.
W tym artykule chcemy Wam przybliżyć zrozumienie pochodzenia roślin, które możecie znaleźć na dzisiejszym rynku.
Podstawy genetyki marihuany 1.1
Co to jest stabilność genetyczna?
Słowo ‘stabilność’ jest często używana w świecie marihuany, ale… o czym to tak naprawdę jest? Co znaczy, że dana roślina jest – lub nie jest – stabilna?
Stabilność genetyczna roślin jest definiowana przez dwie koncepcje: różnorodność i przewidywalność.
Ale zanim zajmiemy się co te magiczne słowa oznaczają skupmy się przez chwilę na bardziej podstawowych koncepcjach genetyki.
GENOTYP: jest to zapis kodu genetycznego organizmu, czyli? Tak, właśnie! DNA!
Fenotyp: to zewnętrzne wyrażenie genotypu. Są to cechy morfologiczne i fizyczne danego organizmu determinowane przez genotyp w połączeniu ze środowiskiem, w którym się znajdzie.
Można by to podsumować następująco: Genotyp + warunki środowiskowe = Fenotyp
Brzmi abstrakcyjnie? Spróbujmy na przykładzie.
W DNA rośliny zawarty jest zestaw genów, który nazywamy genotypem, i zapis interakcji między nimi a środowiskiem. To właśnie ten zestaw cech nazywamy fenotypem.
Możemy dalej?
Stabilność. Mówimy, że odmiana jest stabilna kiedy jest przewidywalna – to znaczy, kiedy możemy oczekiwać jaki fenotyp rozwinie się z jej nasion, inaczej, jakie będą rośliny otrzymane z nasion danej odmiany.
Kiedy mówimy, że roślina nie jest stabilna, znaczy to, że trudno przewidzieć jej charakterystykę, a pojedyncze osobniki mogą znacząco różnić się od siebie.
Proste? Proste!
Zapachy w marihuanie
Podstawy genetyki marihuany 1.2
Ale… co decyduje o stabilności lub jej braku?
Z naszego punktu widzenia – hodowców, growerów, breederów, sklepów – stabilna genetyka jest lepsza.
Pracując w przemyśle cannabis chcemy dostarczyć Wam jak najbardziej stabilne rośliny. Dlaczego?
To proste: ponieważ chcemy gwarancji, że nasiona na rynku będą produkować właśnie takie rośliny jakich oczekują klienci.
Oczekujemy pewnych cech od OG Kusha – dominacji Sativa, smaków oleistej cytryny, potężnego psychoaktywnego działania – a żeby spełnić nasze oczekiwania roślina musi być stabilna.
No pewnie, wiadomo, ale co powoduje, że jest stabilna lub nie? Tutaj wracamy do początku – geny!
Jak wyjaśniliśmy powyżej to właśnie geny określają rodzaj fenotypu rośliny, jej zewnętrzne cechy. Tak więc to czy dana roślina będzie purpurowa, zależy od DNA, które kodyfikuje jej kolor.
Wyobraźmy sobie coś w stylu komina DNA – na samej górze, tam gdzie najszerzej, mamy te rośliny marihuany, które rosną na zewnątrz i są wystawione na zapylenie.
Ogólnie rzecz biorąc naturalne cannabis cechuje się dużą heterozygotycznością, co znaczy, że każde jajo rośliny żeńskiej i każdy pręcik rośliny męskiej jest inny i posiada inny ładunek genetyczny.
Podczas zewnętrznej uprawy cannabis dochodzi do wielu krzyżówek wielu roślin męskich i żeńskich (wiatr przenosi pręciki przez co niemożliwa jest kontrola reprodukcji), a genotyp tych roślin jest bardziej różnorodny i nieprzewidywalny.
Jak pewnie zauważyliście, zaczęło się komplikować. Heterozygotyczność? A co to?
Nie martwcie się, to prostsze niż wymówienie tego słowa. Popatrzcie:
– każdy gen jest tak naprawdę kodem, który mówi komórce jak sprawy mają wyglądać. Gen więc odpowiada / kodyfikuje / cechy fizyczne – kolor, kształt liści itp.
– geny występują w parach, a takie połączenie nazywamy allelami. Każda roślina posiada więc dwie kopie takich samych genów i w rozdzielnopłciowych roślinach (które reprodukują się poprzez kontakt męskiej i żeńskiej rośliny) – tak jak u cannabis – każdy z alleli pochodzi od ojca i matki. Tak więc każde z rodziców zapewnia 50% kodu genetycznego dziecka: AA + BB = AB
– Jeżeli roślina ma dwa identyczne allele mówi się, że jest homozygotyczna: AA
– Jeżeli allele w roślinie są różne, mówi się o heterozygotyczności genów: AB
– Homozygotyczne geny przekażą tylko jeden rodzaj alleli swoim potomkom – matka z genami AA przekaże wyłącznie część A tego genu.
Natomiast heterozygotyczny gen przekaże dwa różne allele: roślina z genami AB przekaże potomkom gen A lub B. Znaczy to tyle, że im więcej heterozygotycznych genów w roślinie będzie mniej przewidywalna, a jej potomkowie różnorodni.
Nasiono marihuany
Przykład?
Jeżeli mamy żeńską roślinę z homozygotycznym genem kodyfikującym kolor – na przykład purpurowy odcień – i skrzyżujemy ją z rośliną męską, która również posiada identyczny gen purpurowy, ich potomkowie bez żadnej wątpliwości będą także purpurowi.
PP + PP = PP
Jeśli jednak mamy matkę z homozygotycznym genem dla koloru, i skrzyżujemy ją z męską rośliną, która posiada heterozygotyczny gen P (purpurowy) i Z (zielony) to nie możemy być pewni co do potomków: PP + PZ = P??
Podsumowując, im bardziej homozygotyczne geny posiada roślina tym łatwiej przewidzieć jacy będą jej potomkowie.
To wszystko doprowadza nas do ciężkiej pracy breederów marihuany, którzy przez ostatnie dekady starannie selekcjonowali geny zawężając możliwości, o których mówiliśmy wcześniej, i zwiększając procent homozygotycznych genów.
I to właśnie sprawia, że rośliny są bardziej stabilne.
Rodzaje i odmiany marihuany
Podstawy genetyki marihuany 1.3
Jak genetyka jest stabilizowana?
Aby zwiększyć przewidywalność i pozbyć się genetycznej różnorodności, niezbędne jest zawężanie pasma genetycznego: to znaczy ściagnąć roślinę na sam dół naszego komina genetycznego.
Co to znaczy?
Tyle, że musimy uzyskać w genotypie rośliny te geny, które kodyfikują te właściwości, których oczekujemy, zamiast przypadkowości. W skrócie, niezbędne jest zwiększenie homozygotyczności genów.
Tutaj wchodzi do gry cała praca breederów, którzy izolują żeńskie rośliny w uprawie indoor zapylając je tymi męskimi okazami (izolowanymi w indoor) których fenotypy przedstawiają pożądaną charakterystykę.
Po kilku generacjach i mnóstwie selektywnej pracy, stworzone odmiany cechują się zawężonym pasmem genetycznym, mniejszą różnorodnością genotypu i zwiększoną przewidywalnością potomków; co oznacza wzmocnienie homozygotyczności.
Tak właśnie uzyskiwana jest stabilna genetyka.
Mówi się, że im większy procent heterozygoty w roślinie tym bardziej jest ‘prosta’.
Prostota w królestwie roślin wiąże się ze zdolnością do przetrwania rośliny w naturalnym środowisku, jej możliwościami obrony przed niekorzystnymi warunkami.
Im bardziej dzika odmiana tym jest ‘prostsza’, a dzięki temu lepiej adaptuje się do swojego otoczenia.
Wraz z zawężeniem pasma genetycznego i podniesieniem poziomu homozygot w roślinie, tym bardziej spada jej ‘prostota’.
Odmiany z większym procentem homozygot będą cechowały się większą delikatnością niż dzikie odmiany.
Będą także mniej odporne na niekorzystne warunki – plagi, złe warunki pogodowe itp.
W dzikich populacjach marihuany pasmo jest naturalnie szerokie, jako, że rośliny reprodukują się w sposób przypadkowy, umożliwiając wiele różnych kombinacji.
Oznacza to, że populacja będzie w stanie zaadaptować się do zmian warunków otoczenia.
Podstawy genetyki marihuany 1.4
Jakie typy genetyk są dostępne – bazując na stabilności?
Skoro wiemy już co nieco o genetycznej stabilności i jak jest uzyskiwana czas wyjaśnić jakie typy odmian możemy znaleźć na rynku i jakie mają charakterystyki.
Landrace: Odmiany landrace to dzikie rośliny uprawiane w tradycyjny sposób w przeróżnych regionach całego świata zgodnie ze starożytną tradycją – Afganistan, Pakistan, Tajlandia, Indie, Nepal.
Growerzy landraceów to najczęściej lokalni farmerzy, którzy wybierają spośród roślin najlepsze okazy bazując na odpowiednich cechach – sugerując się zdolnościami adaptacji do klimatu, regionu geograficznego i warunków środowiskowych.
W tym procesie najważniejsza jest obserwacja prowadząca do selektywnego wyboru roślin spośród całych populacji.
Można powiedzieć, że ci growerzy to rzeźbiarze, którzy zanadto nie chcą naruszać oryginału.
Chociaż lokalni farmerzy wybierają najciekawsze rośliny, wiele okazów uczestniczy w zapylaniu roślin, dlatego też ich wariacje genetyczne mogą być naprawdę różne.
Czy odmiany landrace są wynikiem działań człowieka?
Nie całkiem. Landrace’y są wynikiem naturalnej adaptacji rośliny do otoczenia i dodatku ludzkiego działania.
Odmiany Landrace, które są obecne na rynku są rezultatem działań natury i selekcji człowieka, która trwa od ponad tysiąca lat.
Hodowlane: to odmiany hodowane w celu zwiększenia procenty homozygot w genotypie rośliny.
Są to głównie rośliny, które można znaleźć na dzisiejszym rynku – bardziej odporne i gwarantujące odpowiednie cechy fenotypu rośliny.
Skoro poznałeś już podstawowe zasady genetyki marihuany, wierzymy, że będziesz mógł zrozumieć tą starożytną roślinę trochę głębiej i pokochać jej niesamowite dziedzictwo.
.jpg)
Marihuana na dworze
Podstawy genetyki marihuany 1.5
Zajmiemy się teraz nieco prawdziwymi Landrace’ami!
Jak już powiedzieliśmy są to rdzenne odmiany, które poprzez wieki zaadaptowały się do warunków środowiskowych i położenia geograficznego, a dodatkowo zostały ukształtowane przez lokalnych farmerów pozwalając na uzyskanie unikalnej charakterystyki.
Takie genetyki jak Punto Rojo lub Colombian Gold są używane przez breederów do uzyskania niesamowitych hybryd, które podbijają ranek cannabis.
Ciekawi cię jakie odmiany pozwoliły na powstanie dzisiejszej genetyki marihuany?
Drzewo genealogiczne cannabis rozrasta się praktycznie każdego dnia, i aż ciężko za nim nadążyć.
Ale jeszcze pięćdziesiąt lat temu, przed rozwojem współczesnych metod uprawy i hybrydyzacji, sprawy miały się trochę inaczej, a odmian było znacznie mniej.
Marihuana landrace
Różne typy Landrace Cannabis
Kolumbijskie Landrace’y – Sativa
Tradycyjnie, Kolumbijskie odmiany dzieliliśmy na dwie kategorie: te które rosły u wybrzeży Panamy – nisko położone, mokre krainy takie jak rejony Cauca i Narino – i te, który rosły w znacznie trudniejszych warunkach – górach Sierra Nevada.
Poprzez lata cannabis opanowały także głębiej położone tereny takie jak Meta.
Te landrace’y rozpoznasz po klasycznych nazwach takich jak Colombian Gold, Cali Hills, Punto Rojo i Santa Marta Gold – które są wskazówką do ich miejsca pochodzenia, a często także do koloru kwiatów.
Były to najpopularniejsze odmiany pośród amerykańskich hipisów w latach 70.
Kolumbijscy growerzy dzielili je na dwie części podczas sprzedaży – górna część nazywana ‘la mona’ kosztowała około 200-300 pesos za funt (czyli prawie 500 gram), i dolna część nazywana ‘the leave’ – kosztowałą około 100 pesos.
MORFOLOGIA
Cechy Kolumbijskich Ladrace’ów mogą różnić się zależnie od obszaru uprawy i klimatu, ale zazwyczaj są to stożkowate rośliny o licznych rozgałęzieniach, długiej łodydze centralnej i zwężających się liściach.
Odmiany te lubią długie sezony uprawy równikowych klimatów i mogą być trudne w dojrzewaniu jeżeli rosną w chłodniejszej pogodzie.
Są żywotne i bogate w THC, a także z wysoką zawartością CBD i CBN i mają klasyczny efekt Sativa – umysłowe i pobudzające.
A CZY WIESZ, ŻE…?
Żółtawe odcienie odmian Gold pochodzą od metody suszenia, na którą składa się częściowe obieranie centralnej łodygi rośliny w ostatniej fazie kwitnienia, co prowadzi do redukcji odżywiania i przepływu wody, i powoduje powolną śmierć rośliny oraz przybieranie charakterystycznego złotego koloru.
JABŁKO NIE SPADA DALEKO OD JABŁONI…
Colombian Gold jedna z najlepiej znanych na świecie Kolumbijskich odmian, jest rodzicem uwielbianego Skunk #1, dzięki, któremu powstały takie odmiany jak Cheese.
Kolumbijskie Landrace’y zostały także wykorzystane w stworzeniu rodziny Haze i tak silnych odmian jak Original Amnesia.
Hindu Kush Landrace’y – Indica (Afganistan i Pakistan)
Rosnące na wysokich stokach Afganistanu i Pakistanu (ponad 3200 metrów) te odmiany były oryginalnie wykorzystywane do produkcji haszyszu.
Ich fenotypy są rezultatem wieków adaptacji do suchego, ostrego klimatu tego regionu i genetycznej selekcji przeprowadzanej przez lokalnych farmerów poprzez wieki.
Niewielkie rozmiary, szybkie kwitnienie, wysoka produktywność, żywiczność i potężnie odurzające działanie.
Te odmiany były wykorzystane do stworzenia większości hybryd na dzisiejszym rynku.
MORFOLOGIA
Landrace’y Hindu Kush są niewielkie, szerokie i krzaczaste – posiadają grubą centralną łodygę i boczne rozgałęzienia.
Ciemno zielone liście mają od 5 do 9 palców i są nieco jaśniejsze na górze rośliny.
Produkują gęste i bardzo żywiczne topy, lubią produkować grube gałęzie.
Głównym celem uprawy tych roślin była tradycyjna produkcja haszyszu.
CZY WIESZ, ŻE…?
Odmiany Hindu-Kush charakteryzują się silnym zapachem podczas wczesnych faz wzrostu i zachowują go przez cały okres życia.
JABŁKO NIE SPADA DALEKO OD JABŁONI…
Dzięki odmianom Hindu-Kush mamy na rynku takie ikony jak Bubba Kush, Purple Afghan Kush i Remo Chemo.
Indyjskie Landrace’y (Centrum i Południe) – Kerala, Mysuru, Chennai
Nazywane przez lokalnych mieszkańców ‘ganja’ te odmiany rosną od wieków w Indiach i są głęboko zakorzenione w kulturze całego kraju – używane zarówno w rytuałach religijnych, przy świętowaniu, oraz jako lekarstwo.
Tego typu rośliny uprawiane są dla topów, nie produkcji haszyszu, dlatego też ich growerzy skupiają się na smaku i zapachu podczas kształtowania populacji.
MORFOLOGIA
Indyjskie Landrace’y to wysokie rośliny ze sztywną centralną łodygą, która potrafi sięgać nawet do 3 metrów i licznych rozgałęzieniach.
Zielone liście dzielą się na 7-10 palców.
Topy są zakrzywione i niezbyt obfite, ale produkują sporą ilość żywicy o unikalnym przyprawowym aromacie i niezłym psychoaktywnym efekcie.
CZY WIESZ, ŻE….?
Ten szczególny rodzaj marihuany jest używany w Ajurwedzie – tradycyjnej Indyjskiej medycynie – jeszcze od czasów starożytnych.
Leczy się nią wiele różnych chorób i często jest spożywana pod postacią Bhang.
Jamajskie Landrace’y – Sativa
Sativa bazująca zarówno na wyglądzie i efektach.
Genetyka znana ze swojej mocnej psychoaktywności, silnego umysłowego pobudzenia, czystego wpływu i poruszenia, które jest skutkiem wysokości i klimatu Jamajki.
Najbardziej znane odmiany to Lamb’s Bread, której sława rozpoczęła się poza granicami Jamajki dzięki takim gwiazdom jak Bob Marley.
MORFOLOGIA
Te odmiany przypominają Kolumbijskie Landrace’y, które rosną na niskich wysokościach, zarówno kształtem liści jak i ogólnym wyglądem.
Jamajskie rośliny są jednak nieco wyższe, cieńsze i mają oczywiście inny efekt.
CZY WIESZ, ŻE….?
Lamb’s Bread była podobno ulubioną odmianą Boba Marleya.
Libańskie Landrace’y
Podobnie jak odmiany Hindu-kush były tradycyjnie uprawiane do produkcji haszyszu, dlatego też poprzez pokolenia skupiano się na ich wysokiej produkcji żywicy.
MORFOLOGIA
Są to dość niewysokie i małe rośliny z cienkimi łodygami i krótkimi rozgałęzieniami oraz szerokimi zielonymi liśćmi.
Bardzo żywiczne, o krzaczastych topach i krótkim okresie kwitnienia.
CZY WIESZ, ŻE….?
Te odmiany posłużyły do stworzenia „Red Lebanese” – rodzaju haszyszu rozpoznawalnego ze swoich mocnych narkotycznych efektów i czerwonawego koloru.
Landrace Malawi – Sativa
Malawi jest jednym z największych producentów marihuany w Afryce.
Ten szczególny fenotyp różni się nieznacznie przy każdej z roślin, ale w większości jest podobny do odmian Tajskich.
Dość długi okres kwitnienia i żółtawe kolory są wynikiem warunków środowiskowych.
MORFOLOGIA
Odmiany Malawi są średniej wielkości, smukłe z silną centralną łodygą i ciemno zielonymi liśćmi.
Topy są dość okazałe i rosną dość daleko od siebie.
Słodkie i bardzo żywiczne o silnym psychoaktywnym działaniu.
CZY WIESZ, ŻE….?
Odmiany Malawi bywają zawijane w kukurydziane kolby podczas transportu i sprzedaży.
Meksykańskie Landrace’y – Sativa
Meksyk jest tradycyjnie jednym z największych producentów marihuany w Ameryce i największym eksporterem do Stanów Zjednoczonych.
Cały kraj od dawien dawna cierpi na przemyt narkotyków, który w końcu doprowadził do „wojny z narkotykami” i zniszczenia wielu pól marihuany meksykańskiej, co poważnie wpłynęło na przetrwanie rodzimych odmian.
Odmiany meksykańskie często są nazywane zgodnie z miejscem pochodzenia – Chiapan, Guerreran, Nayarit, Michoacan, Oaxacan i Sonialan.
MORFOLOGIA
Rodzime meksykańskie odmiany to wysokie rośliny o podłużnych liściach, na które składają się cienkie i średnio-zielone palce.
Długi okres kwitnienia i dość szybkie dojrzewanie oraz produkcja wydłużonych topów o bardzo mocnym umysłowym działaniu.
CZY WIESZ, ŻE….?
Odmiany z Oaxaca i Sinaloa stały się popularne w latach ’70 i wręcz legendarne pomiędzy Amerykańskimi i Europejskimi hipisami.
JABŁKO NIE SPADA DALEKO OD JABŁONI…
Dzięki meksykańskim odmianom mamy możliwość korzystania z takich klejnotów jak Super Silver.
Marokańskie Landrace’y – Góry Rif
Rif to górski region północno-wschodniego Maroka i płaskowyż w sąsiedztwie miasta Ketama.
Marihuana jest tam uprawiana od przeszło 6 wieków.
Oryginalnie, Meksykańscy ojcowie założyciele skupiali się na kwiatach, które miksowali z tytoniem i spalali, ale w ostatnich latach skupiono się głównie na produkcji haszyszu.
MORFOLOGIA
Marokańskie odmiany sięgają około 1-2 metrów wysokości i posiadają niewiele rozgałęzień.
Dlatego też pola marihuany w Maroko są pełne centralnych łodyg o żywicznych topach i nielicznych odgałęzieniach.
Zgodnie z wieloletnią hodowlą przypominają rośliny Hindu-Kush i Libańskie – niewielkie rozmiary, niewiele gałęzi – a hodowane są głównie do produkcji haszyszu.
CZY WIESZ, ŻE…?
Maroko jest jednym z największych producentów haszyszu na świecie i nawet jeśli Mohammed V zbanował produkcje i sprzedaż marihuany, która jest głównym źródłem dochodu lokalnych mieszkańców nie zatrzymał produkcji w górach Rif, dzięki czemu cały kraj nadal czerpie finansowe korzyści.
Nepalskie Landrace’y
Podobnie jak Indyjskie odmiany i te pochodzące z Bangladeszu, Nepalska marihuana uprawiana jest od wielu setek lat i ściśle powiązana z religią – zwłaszcza z festiwalem Maha Shvaratri podczas, którego ludzie oddają cześć bogu Shiva.
Marihuana w Nepalu jest tradycyjnie uprawiana na zboczach wysokich gór – ponad 3000 metrów – i używana jest zarówno do produkcji haszyszu oraz palenia wyjątkowych topów.
MORFOLOGIA
Nepalskie odmiany są wysokimi, wąskimi roślinami o podłużnych liściach i świeżym, przepysznym aromacie.
W połączeniu z potężnymi efektami i wysoką produkcją żywicy genetyka nepalska jest często wykorzystywana przez twórców najbardziej znanych hybryd.
CZY WIESZ, ŻE….?
Jeszcze do niedawna marihuana była legalna w Nepalu – do 1973 roku – a sam kraj był mekką dla turystów poszukujących marihuanowych wrażeń.
Szczególnie popularny był ‘nepali charas’ rodzaj haszyszu produkowany przez pocieranie roślin w rękach.
Syberia i Kazachstan – Ruderalis
Choć Ruderalis nie może być uważane za typowy Landrace – nie została uprawiana i kształtowana przez lokalnych growerów – zasługuje na specjalne uznanie w naszym artykule.
Te roślinki charakteryzują się niesamowitą adaptacją do środowiska, aż do tego punktu, że potrafią przetrwać w Syberyjskim mrozie.
Nie są zależne od okresów oświetlenia dzięki czemu potrafią kwitnąć i dorastać nawet przy krótkim lecie lub bardzo długich dniach.
Dzięki Ruderalis powstały wszystkie automatycznie kwitnące nasionna marihuany, którym zawdzięczamy prawdziwą rewolucję na rynku.
MORFOLOGIA
Dzikie Ruderalis przypominają zielsko rosnące w pobliżu dróg.
Są małe, stożkowate i nie aż tak krzaczaste jak Indica czy Sativa. Mają krótki okres życia – 8 – 19 tygodni, i kwitną w po kilku tygodniach niezależnie od oświetlenia.
Tego typu odmiany są bogate w CBD i mają dość niską zawartość THC.
CZY WIESZ, ŻE….?
Ruderalis zostały odkryte w 1924 roku przez rosyjskiego botanika D.E. Janischevskyego.
Pierwsza automatycznie kwitnąca odmiana – Lowryder, hybryda pochodząca z krzyżówki Williams Wonder i Northern Lights #2 pojawiła się na rynku w roku 2000.
JABŁKO NIE SPADA DALEKO OD JABŁONI…
Dzięki genetyce Ruderalis mamy te wszystkie cudowne automaty!
Niesamowite standardy odmian Critical + 2.0 Auto czy Dinamex Auto nigdy by nie powstały bez tych malutkich roślinek.
Tajskie Landrace’y – Sativa
Kiedy amerykańscy żołnierze wycofywali się w latach 70 z Vietnamu, Południowo-wschodnie azjatyckie odmiany zyskały światową sławę.
Były tradycyjnym źródłem dochodu wielu tajlandzkich rodzin, ale od czasów Narcotics Act z 1979 zostały całkowicie zakazane, a ich produkcja karana jest 15 latami więzienia.
MORFOLOGIA
Tajskie odmiany to duże rośliny, które często rozwijają dużą główną łodygę z licznymi rozgałęzieniami.
Często porównuje się je do krokodylego ogona z uwagi na podobne kształty.
Większość tych odmian ma długi okres kwitnienia i jest doceniana przez breederów z uwagi na słodki cytrusowy aromat i psychoaktywną moc.
Najlepiej są znane ze swojego działania, które zawdzięczają wysokiemu poziomowi THC, niskiemu CBD i CBN.
JABŁKO NIE SPADA DALEKO OD JABŁONI…
Dzięki tajskim odmianom możemy cieszyć się takimi legendami jak Moby Dick.
Charakterystyka odmian landrace
